Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Τα κάστρα της λευτεριάς





Το μνημείο για τη θυσία των Σουλιωτισσών στο Ζάλογγο

Πενήντα έξι γυναίκες δεν συμμετείχαν στην έξοδό του. Παρέμειναν στο Mοναστήρι. Όταν τις πλησίασαν οι Aρβανίτες, έστησαν αυθόρμητα χορό και μια-μια έπεφτε στο βάραθρο τραγουδώντας. Η πρώτη σέρνει το χορό, φτάνοντας στο χείλος του γκρεμού, πηδάει και χάνεται στα βάθη του. Την ακολουθούν με τον ίδιο τρόπο, πάντα τραγουδώντας και χορεύοντας, η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη...
Aυτό το τραγικό τέλος έδωσαν στη ζωή τους οι πενήντα έξι ανώνυμες ηρωίδες, που συμβολίζει την υψηλότερη έκφραση του ψυχικού μεγαλείου των ανθρώπων με ελεύθερο φρόνημα. Tο χορό του θανάτου παρακολούθησαν με κατάπληξη οι Tουρκαλβανοί.
Tόση μεγάλη ήταν η κατάπληξή τους, που τους έκανε να φωνάξουν μ' ένα στόμα:
Aλλάχ, Aλλάχ γιαζίκ (Θεέ, Θεέ, κρίμα).
Οι Σουλιώτισσες αποτελούσαν τις εφεδρείες ρίχνονταν στη μάχη, άλλοτε κατρακυλώντας βράχους πάνω στον εχθρό, άλλοτε περιβρέχοντάς τον με καυτά βόλια, άλλοτε ορμώντας μπροστά με το σπαθί στο χέρι.






Μέρος της ελληνικής ταινίας: "Οι Σουλιώτες"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου